Moskwa (Moscow, Moskva) to stolica i największe miasto Federacji Rosyjskiej. To także największy ośrodek gospodarczy i kulturalny kraju, oraz siedziba najwyższych władz państwowych w tym prezydenta Rosji. Jednocześnie Moskwa jest jednym z najciekawszych ośrodków turystycznych Europy.

Moskwa położona jest w Europie Wschodniej, nad rzeką Moskwą. Obecnie miasto to ma ponad 12 mln mieszkańców.

Historia miasta

Pierwsze ślady istniejących na terenie Moskwy osad pochodzą jeszcze z IV-III wieku p.n.e., a pierwszy zapis dotyczący miasta jest z 1147. Z zachowanych do dziś dokumentów można ustalić, iż po raz pierwszy dookoła istniejącej osady wybudowano gród obronny w 1156 z rozkazu Jurija Dołgorukiego. W XIII wieku stolica Moskwa była niewielkiego księstwa, które zostało w 1237 zdobyte i zniszczone przez Batu-chana. Następnie w latach 1339-1340 już na stałe wielki książę włodzimierski, Iwan I Kalita, przeniósł do Moskwy stolicę Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. Później, już za czasów Iwana I Kalita moskiewską twierdzę (Kreml) rozbudowano, otaczając ją nowymi wałami obronnymi.

W kolejnych latach miasto szybko przekształciło się w znaczący ośrodek handlowy, rzemieślniczy, stając się centrum kultury ogólnoruskiej. W XVI w. moskiewską twierdzę (Kreml) otoczono murem, który zachował się do czasów współczesnych.

W 1712 Moskwa przestała być stolicą. Nową stolicą mianowane zostało nowo powstające miasto na Newą - Petersburg. Moskwa pozostała jednak centralnym ośrodkiem imperium - powstawały w niej uniwersytety, liczne fabryki i zakłady przemysłowe. W marcu 1918 Moskwa znowu została stolicą imperium - utworzony przez bolszewików rząd przeniósł do niej swoją siedzibę. Podczas II Wojny Światowej Moskwa nie została zniszczona - tzw. moskiewska bitwa ocaliła miasto.

Dzisiejsza Moskwa

W 1991 roku, po rozpadzie ZSRR i tzw. puczu sierpniowym Moskwa stała się stolicą Rosji, a obecnie jest stolicą Federacji Rosyjskiej. Jest też tzw. miastem wydzielonym Federacji Rosyjskiej i stanowi jej odrębny podmiot. Jest również stolicą Obwodu Moskiewskiego, pomimo, iż sama do niego nie należy.

Atrakcje turystyczne Moskwy

W Moskwie turystów zaskakuje przede wszystkim bogactwo i różnorodność architektury - można tu obejrzeć pałace i sobory, mniejsze świątynie i kaplice, siedziby bojarów, rezydencje klasycystyczne, a także monumentalne budynki użyteczności publicznej. Często zabytkowe budowle kontrastują z nowoczesnymi, dwudziestowiecznymi budowlami, lub pomnikami komunizmu.

Poza różnoraką architekturą Moskwa przyciąga mnóstwem muzeów - obecnie w mieście działa ponad 80 takich placówek, dających obraz historii i kultury nie tylko Rosji, ale często także Europy zachodniej, gdyż wiele rosyjskich muzeów (w tym Galeria Trietiakowska i kremlowska Orużejna Pałata) ma w swych zbiorach eksponaty światowej sławy - m.in. wyroby europejskich artystów i rzemieślników.

Będąc w Moskie na pewno warto odwiedzić, takie zabytki jak:

Kreml

Ten gród warowny na wzgórzu jest najpopularniejszą atrakcją turystyczną Moskwy i jednocześnie siedzibą prezydenta Rosji i jego kancelarii. Ze względu na bezpieczeństwo władz Rosji turystom udostępniana jest tylko część obiektu. Ale i tak jest tam wiele rzeczy, które koniecznie trzeba obejrzeć.

Budowany w ciągu stuleci, był siedzibą książąt i carów rosyjskich. W obecnej postaci istnieje od 1508 roku, obejmując liczne pałace, sobory oraz cerkwie. W końcu XV w. został otoczony wysokimi murami ceglanymi z 19 basztami.

Najciekawsze zabytki Kremla to:

Wieża Troicka - 76-metrowa XV-wieczna wieża. Najwyższa na Kremlu. Przez jej bramę wchodzili na Kreml patriarchowie oraz żony i córki carów.

Wieża-dzwonnica Iwan Wielikij - zbudowana na planie ośmioboku w latach 1505-1508, według projektu Bona Friazina. W roku 1600 na życzenie cara Godunowa wieżę podwyższono, tak by osiągnęła wysokość 81 m. Stała się w ten sposób najwyższym budynkiem ówczesnej Moskwy. Znana jest także ze stojącą obok czterokondygnacyjnej dzwonnicy Uśpieńskiej, zwieńczonej złoconą kopułą. Na dzwonnicy tej umieszczono 21 dzwonów w tym, największy, 64 tonowy tzw. dzwon Uspieński. Pod dzwonnicą leży również największy dzwon świata, Car, o wadze ponad 200 ton. Dzwon ten powsał na zamówienie cara Aleksandra, ale podczas pożaru w 1701 roku spadł z wieży i roztrzaskał się. Jego części użyto do odlania nowego dzwonu, ale gdy Car leżaj jeszcze w formie, na Kremlu wybuchł następny pożar, i rozgrzany dzwon został polany wodą. W wyniku zbyt szybkiego chłodziania dzwon pękł, i taki właśnie pęknięty można podziwiać pod wieżą Iwan Wielikij.

Wieża Spasska - 70 metrowa wieża, górującej nad placem Czerwonym, której nazwa pochodzi od ikony przedstawiającej Chrystusa, umieszczonej nad bramą w 1648 r. Kiedyś brama ta była głownym wejściem na Kreml. Obecnie nie jest dostępna dla zwiedzających.

Pałac Zjazdów - budynek powstał w 1959 roku, na zlecenie Nikity Chruszczowa, by mogły się tam odbywać zjazdy partii komunistycznej. Jest on jedynym nowoczesnym budynkiem na Kremlu. Ma długość 120 m. Jego kontrukcja oparta jest głównie na betonie i szkle.

Pałac patriarchy - Znajduje się w nim muzeum prezentujące XVIII-wieczną sztukę zdobniczą. Można w nim m.in. zobaczyć typowe XVII-wieczne domostwa bojara oraz zbiór starych rękopisów, w tym elementarz carewicza Aleksego.

Pałac Tieriemny - Budowla wzniesiona na zlecenie cara Michała Romanowa.w połowie siedemnastego wieku. Nazwa pałacu pochodzi od słowa "terem", czyli od pawilonu ze spadzistym dachem nadbudowanego nad wcześniej istniejącym korpusem. Znaczna część pałacu Tieriemniego jest niedostępna dla zwiedzających i niewidoczna z ogólnodostępnych terenów Kremla.

Wielki Pałac Kremlowski - budowla, wzniesiona w XVIII wieku. W XIX wieku służyła carowi Mikołajowi I jako moskiewska rezydencjęa carskiej rodziny. Obecnie w salach pałacu podejmowani są zagraniczni dyplomaci.

Orużejna Pałata - W jej zbiorach jest mnóstwo arcyciekawych eksponatów, rzez wiele stuleci gromadzonych przez carów i książęta. Można w niej zobaczyć m.in. misterne jaja Faberge, koronę Monomacha używaną do koronacji i suknię koronacyjną Katarzyny Wielkiej. W budynku Orużejnej Pałaty znajduje się jeszcze Diamentowy Skarbiec stanowiący oddzielne muzeum. Można w nim podziwiać wspaniałą kolekcję diamentów, koron, biżuterii i regaliów.

Senat - klasycystyczny budynek na planie trójkąta zbudowany w 1790 r. Dawna siedziba kilku departamentów senatu. Obecnie gmach tez jest siedzibą prezydenta Federacji Rosyjskiej.

Granowita pałata - Jedyny zachowany fragment XV-wiecznego pałacu, wyłożonego granitowym, czyli szlifowanym kamieniem. Na piętrze pałaty znajduje się sala reprezentacyjna o powierzchnii ok. 500 m2, a do niej przylega Święta Sień. Oba pomieszczenia są bogato zdobione płaskorzeźbami i freskami.

Ogród Aleksandrowski - park, noszący nosi imię cara Aleksandra I. Pod parkiem położona jest rzeka Nieglinna, poprowadzono rurami pod ziemią. Jedynym widocznym śladem rzeki, jest kamienny most łączący wieżę Kutafja z wieżą Troicką. W Ogrodzie Aleksandrowskim znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza odsłonięty w 1967 r.

Sobór Archangielski - ostatni z wielkich soborów kremlowskich, zbudowany na początku XVI w., łączący w sobie cechy architektury staroruskiej i renesansowej. Ściany, filary i kopuła soboru pokryte są malownicyzmi freskami namalowanymi w XVII w.

Sobór Uspieński - najważniejsza od początku XIV w. świątynia Moskwy. To właśnie w tym soborze odbywały się koronacje książąt oraz pogrzeby matropolitów i patriarchów Kościoła prawosławnego. Obecny wygląd soboru zawdzięczamy Iwanowi III Wielkiemu, który w ok. 1470 r. postanowił zbudować bardziej na miejscu dotychczasowej świątyni budowlę o wiele bardziej okazałą, która byłaby wyrazem rosnącej potęgi państwa. Obecnie wnętrze soboru zdobią XVII-wieczne freski, a ściany soboru są złocone złocone, żeby sprawiały wrażenie iluminowanego manuskryptu.

Sobór Błagowieszczański - jedyna kremlowska światynia, zaprojektowana przez Włochów. Bogato dekorowana, z wnętrzami zdobionymi freskami. Ikonostas Soboru Błagowieszczańśkiego (ściana z ikonami, która w cerkwi oddziela nawę od prezbiterium) uznany jest za najpiękniejszy w Federacji Rosyjskiej.

Cerkiew Rizpolożenija - niewielka świątynia, zwieńczona złotą kopułą, zbudowana w XV w. jako kaplica domowa dla metropolitów, której ściany i filary są we wnętrzu pokryte XVII-wiecznymi malowidłami.

Galeria Trietiakowska

Galeria Trietiakowska , zwana po polsku Państwowa Galerią Trietiakowską to muzeum sztuk plastycznych, założone w Moskwie w 1856 roku przez kupca Pawła Trietiakowa. Obecnie muzeum to gromadzi jedną z największych i na świecie kolekcji dzieł rosyjskich sztuk pięknych, głownie obrazów.

Galeria ta, już w roku 1893, kiedy to otwarto ją (pod nazwą Moskiewska Miejska Galeria Pawła i Siergieja Trietiakowów) dla szerokiej publiczności gromadziła 1276 obrazów, 471 rysunków i 10 rzeźb artystów rosyjskich oraz 84 obrazy zagranicznych mistrzów.

25 lat później, została 3 czerwca 1918 roku galeria została ogłoszona dobrem narodowym Rosji Radzieckiej i otrzymała nową nazwę - Państwowa Galeria Trietiakowska. Pierwszym dyrektorem muzeum został Igor Grabar, który przyczynił się do istotnego powiększenia kolekcji.

Obecnie, odwiedzając Galerię Trietiakowską można zobaczy działa tak wielkich mistrzów rosyjskiego malarstwa jak: Andriej Rublow, Ilja Riepin, Izaak Lewitan, Iwan Kramskoj, Wasilij Pierow, Nikołaj Gie, Iwan Szyszkin, Wiktor Wasniecow.

Mauzoleum Lenina

Mauzoleum Lenina jest jednym z najpopularniejszych turystycznie miejsc Moskwy. Pierwszy projekt mauzoleum powstał 22 stycznia roku 1924. Stworzył go architekt Szczusiow. Pierwsze mauzoleum było zbudowane z drewna i powstało w ciągu 2 dni po smierci Włodzimierza Ilicza Lenina. Stało kilka miesięcy, dopóki nie zostąpiono go kolejnym, również drewnianym. Dopiero w latach 1929-1930 drewnianą budowlę zastąpiono granitową, która funkcjonuje do dziś. Wnętrze mauzoleum to przede kilka korytarzy, którymi odwiedzający docierają do sali głównej, gdzie znajduje się sarkofag Lenina.

Na mauzoleum znajdują się trybuny, które służą najwyższym władzom ZSRR i ważniejszym gościom w czasie parad i świąt państwowych.

Do środka mauzoleum nie wolno wchodzić z aparatem fotograficznym. Koło ciała wodza przechodzi się szybko, a strażnicy wewnątrz mauzoleum dbają, by odwiedzający zachowywali się z należytym szacunkiem.

Ciało Lenina

Eksperyment przeprowadzany z ciałem Lenina jest unikalny na skalę światową. Nad ciałem wodza czuwa specjalny wydział naukowy. W okresie II wojny światowej ciało Lenina potraktowano jak relikwię i wywieziono z Moskwy wraz z całym wydziałem, który sprawował pieczę nad ciałem wodza.

Zabalsamowane ciało Lenina umieszczono w mauzoleum już w 1924 r. Biochemik Boris Zbarskij i anatom Władimir Worobjow otrzymali zadanie powstrzymania procesu rozkładu zwłok. Wybielono więc pojawiające się czarne plamy, zaszyto usta i powieki. Mózg przeniesiono do laboratorium, gdzie przez 40 lat badano go w poszukiwaniu źródła geniuszu.

W lipcu 1924 r. (Lenin zmarł 22 stycznia 1924 r.) naukowcom udało się uzyskać substancję która zahamowała rozkład. Skład tej substancji do dziś pozostaje tajemnicą państwową. Tajemnicę tą przekazał Boris Zbarskij synowi oraz długoletniemu kierownikowi kremlowskiego laboratorium mumifikacyjnego.

Do czasów obecnych, ciało Lenina jest co parę dni czyszczone, a co osiemnaście miesięcy dokładnie badane i zanurzane w mieszance chemikaliów, a instytut, który dba o wodza oferuje też swoje usługi majętnym Rosjanom.

Po śmierci Stalina podjęło decyzję o złożeniu w mauzoleum również ciała Stalina. Jednak Nikita Chruszczow wystąpił z ostrą krytyką kultu Stalina i ciało Stalina wyniesiono z mauzoleum. Obecnie ciało Stalina spoczywa więc w ziemi obok mauzoleum, o czym świadczy czarny nagrobek po lewej stronie.

Arbat

Ulica Arbatskaja to jedna z najciekawszych ulic Moskwy, położona w sercu dzielnicy Stary Arbat. Jest ona dostępna tylko dla pieszych. Pełno przy niej urokliwych kamiennic, a w nich ciekawych sklepów, stoisk z pamiątkami, kafejek i restauracji. Ma sławę siedziby cyganerii artystycznej, którą zyskała w ciągu wieków dzięki ulicznym malarzom, śpiewakom i poetom.

Przy ulicy tej położonych jest wiele zabytków, m.in.:

Muzeum Puszkina - muzeum mieści się w mieszkaniu, które Aleksander Puszkin wynajmował przez pierwsze 3 miesiące swego małżeństwa z królową salonów, Natalią Gonczarową. W muzeum można zobaczyć, jak wyglądała Moskwa przed pożarem w 1812 r. Eksponatów związanych z samym poetą jest tylko kilka - można zobaczyć m.in. biurko poety i kilka rodzinnych portretów.

Muzeum Aleksandra Skriabina - muzeum poświecone znanemu pianiście i kompozytorowi Aleksandrowi Skriabinowi, żyjącemu w latach 1872-1915. Można w nim zobaczyć fortepiany kompozytora, rękopisy jego utworów muzycznych oraz secesyjne meble. Jednym z ciekawszych eksponatów jest aparat do projekcji świetlnych, którego używał Skriabin do eksperymentów z syntezą muzyki i światła.

Muzeum Andrieja Biełego - Poświęcone symboliście, Andriejowo Biełemu. W budynku w którym znanduje się muzeum artysta spędzieł dzieciństwo. W muzeum można zobaczyć m.in. wystawę fotografii obrazującą życie i twórczość pisarza.

Muzeum Architektury im. Aleksieja W. Szczusiewa - muzeum znajdujące sie w XVIII-wiecznym gmachu, poświęcone dziejom rosyjskiej architektury - od czasów średniowiecza do współcześności. Można obejrzeć w nim m.in. makiety, plany budynków, rysunki elewacji, akwarele i litografie, z których wiele stanowi same w sobie dzieła sztuki.

Muzeum Miachaiła Lermontowa - to mały, drewniany domek wciśnięty między bloki Nowego Arbatu, w którym poeta Michaił Lermontow spędził kilka lat. W 5 salach muzeum można zobaczyć świadectwa wyjątkowych możliwości intelektualnych poety oraz jego wielkiego życiowego entuzjazmu.

Muzeum Fiodora Iwanowicza Szalapina - to jedno z najnowszych moskiewskich muzeów, mieszczące się w budynku, w którym kiedyś mieszkał jeden z największych śpiewaków operowych przełomu XIX i XX wieku, a jednocześnie jeden z największych śpiewaków w historii opery.

Zaułek Spasopieskowski - zaciszna aleja i przylegający do niej skwer, zwany placem Spasopieskowskim to doskonałe miejsce do wypoczynku dla znużonych zwiedzaniem Arbatu turystów.

Ulica Twierskaja

Jedna z ulic dzielnicy handlowej, która kiedyś stanowiła główną trasę wylotową do Petersburga. Dziś pełna sklepów, zachowanych budynków historycznych i monumentalnych budowli, tak bardzo lubianych przez Stalina.

Na ulicy tej znajduje się m.in.:

Plac Teatralny - plac na którym znajdują się 3 teatry - Teatr Wielki, Teatr Mały i Rosyjski Akademicki Teatr Młodzieży. W centralnej części placu znajduje się granitowy pomnik Karola Marksa, na cokole którego jest się napis: "Proletariusze wszystkich krajów łączcie się!".

Teatr Wielki - siedziba jednego z najstarszych i najsławniejszych zespołów baletowych na świecie. Jeden z symboli Moskwy. Pierwszy budynek Teatru Wielkiego otwarto w 1780 roku. W 1805 roku teatr ten spłonął, a na jego miejsce w 1825 roku postawiono kolejny gmach, zaprojektowany przez Osipa Beauvais i Andrieja Michajłowa. Drugą budowlę również strawił pożar (w 1853 roku), ale Kawos, który przyczynił się do odbudowy teatru, zachował wiele elementów poprzedniego, wysoko cenionego projektu. Obecnie w Teatrze Wielkim odbywają się wspaniałe przedstawienia operowe i baletowe przygotowywane przez zespół Teatru Wielkiego.

Muzeum Gorkiego - piękny budynek, arcydzieło architektury secesyjnej. Najbardziej znanym elementem wnętrza są schody z estońskiego wapienia, których balustrada kończy się spiralnym słupem przypominającą kształtem meduzę. W muzeum można obejrzeć wiele eksponatów związanych powieściopisarzem i dramaturgiem Maksimem Gorkim, m.in. kapelusz, płaszcz i laska pisarza, jego piękna kolekcja rzeźb orientalnych, oraz wiele listów i książek, w tym pierwsze wydania jego dzieł.

Muzeum Rewolucji - muzeum w którym można obejrzeć eksponaty związane z historią Rosji XX-wiecznej. Obecnie (po rozpadzie ZSRR w 1991 r.) ekspozycja została zmieniona tak, by dawała bardziej obiektywny obraz historii Rosji w XX w. Eksponaty pochodzące z lat 1900-1991, usystematyzowane są chronologicznie.

Muzeum Antoniego Czechowa - otwarte w 1954 roku w domu, w którym mieszkał rosyjski nowelista i dramatopisarz w latach 1886-1890. Wśród eksponatów można zobaczyć m.in. torbę lekarską, rękopisy i zdjęcia Czechowa.

Muzeum Stanisławskiego - muzeum poświęcone reżyserowi i aktorowi Konstantinowi Stanisławskiemu. Można w nim obejrzeć m.in. salon, gabinet reżysera i jadalnię oraz sypialnię jego żony. Na parterze budynku wystawione są także rekwizyty i kostiumy z przedstawień Stanisławskiego.

Hotel Metropol - obiekt, typowy przykład architektury secesyjnej zbudowany został w latach 1899-1905. Jego fasadę zdobią płytki ceramiczne, na których znajduje się malowidło pt. Księżniczka Marzenie.

Hotel National - budowla łącząca w sobie cechy secesyjne i klasycystyczne. Fasadę hotelu zdobią rzeźbione nimfy. Kontrastowo - w górnej fasady można obejrzeć wykonaną w epoce sowieckiej mozaikę przedstawiającą fabryczne kominy, szyby naftowe, słupy elektryczne i traktory.

Stary budynek Uniwersytetu Moskiewskiego - doskonały przykład architektury klasycystycznej.

Patriarsze Prudy - oaza spokoju - plac otoczony drzewami, z dużym stawem pośrodku. W jego pobliżu stoi pomnik XIX-wiecznego bajkopisarza i dramaturga Iwana Kryłowa, a wśród drzew rozstawione są postaci z jego bajek.

Cerkiew Chrystusa Zbawiciela (Chram Christa Spasitielia)

Najbardziej reprezentacyjna prawosławna świątynia w Moskwie, znana nie tylko z niepowtarzalnej architektury i przepychu, ale również z niezwykłej historii budowy. Wybudowana wg projektu Konstantyna Tona, mieszcząca jednorazowo 10 000 osób. Wysoka na 103 metry (o 1,5 metra wyższa niż Sobor Isaakijewski w Petersburgu), o powierzchni ok 22 000 m. kw.

Świątynie budowano przez wiele lat.

Decyzje o budowie cerkwi podjął Car Aleksandr I. Świątynia miała powstać jako pomnik zwycięstwa Rosji w wojnie z Napoleonem w 1812 roku. Pieniądze na jej budowę były zbierane w całej Rosji. Pierwotnie cerkiew miała stanąć w Górach Worobiowych, w miejscu gdzie obecnie znajduje się Uniwersytet Moskiewski. Pomimo zebranych funduszy budowla nie powstała, gdyż zbierane prze lata pieniądze przepadły (mówi się, iż zostały rozkradzione przez urzędników moskiewskich).

Dopiero 1839 r. wykopano fundamenty pod budowę chramu, na miejscu Monastyru Kobieckiego, niedaleko od Kremla. Aby postawić fundamenty, wysiedlono część mieszkańców. Legenda mówi, iż jedna z wysiedlonych z klasztoru kobiet, rzuciła na nową świątynie klątwę - powiedziała, iż cerkiew nie przetrwa nawet 50 lat. I miała rację.

Budowa świątynie przedłużała się. Ukończono ją dopiero w 1883 roku. Nowa cerkiew miała główną kopułę o średnicy 30 metrów pokrytą złotem. Była tej samej wysokości, co Cerkiew Isakijewska w Petersburgu.

W roku 1930 podjęto decyzję o zburzeniu cerkwi, i budowie na jej miejscu Pałacu Rad (Dworiec Sowietow) - ogromnego budynku o wysokości ponad 500 metrów. 15 grudnia 1931 roku cerkiew zburzono.

Pałacu Rad na miejscu Cerkwi nigdy nie zbudowano. Natomiast w latach 60. na miejscu świątyni wybudowano otwarty basen "Moskwa", który funkcjonował do lat 90-tych.

Wtedy postanowiono odbudować największą świątynie Moskwy. 5 grudnia 1990 roku wbudowano kamień węgielny świątyni. Prace przy budowie nowej cerkwi rozpoczęto w 1994 roku, a zakończono w 1999 roku.

Ciekawostką jest fakt, iż budowa świątyni została w całości sfinansowana z pieniędzy osób indywidualnych i firm.

Sobór Wasyla Błogosławionego

Wielobarwna świątynia będąca symbolem Rosji. Wniesiona w latach 1555-1561 dla uczczenia zdobycia przez Iwana Groźnego Kazania, twierdzy tatarskiej. Ucieleśnienie czysto rosyjskiego stylu, który po okresie budownictwa drewnianego, był w punkcie szczytowego rozwoju. Według legendy, Iwan Groźny kazał oślepić architekta, który budował Sobór, aby nigdy w życiu nie stworzył niczego równie wspaniałego.

Świątyni z pozoru brakuje ładu geometrycznego. Jednak pod pozornym bezładem kształtu budowli kryje się przejrzysty plan rozmieszczenia 9 głównych kaplic. Środek sobori zajmuje najwyższa kaplica, z dachem namiotowym, a w narożnikach stroją 4 inne, o ośmiokątnych wieżach. Pomiędzy którymi są 4 mniejsze. Dodatkową kaplicę nad grobem Wasyla Błogosławionego dodano później. Obecny kolorowy wygląd nadano świątyni w latach 70-tych. XVII w.

Pozostałe zabytki

Będąc w Moskwie warto odwiedzić również:
GUM
Państwowe Muzeum Historyczne
Plac Maneżowy ,
Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. Łomonosowa, Hotel National, Hotel Moskwa,
Kitaj-Gorod , monaster Zaikonospasskiego, monaster Bogojawlenskij, cerkiew Błogosławionego Maksyma ,
"Siedem sióstr" Stalina, czyli: blok mieszkalny Kudrinskaja, Blok mieszkalny Kotielniczieskaja, Ministerstwo Rolnictwa, Ministerstwo Spraw Zagranicznyc, Hotel Ukraina, Hotel Lieningradskaja i Moskiewski Uniwersytet Państwowy,
Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina,
Monaster Nowodziewiczy, Daniłowski, Andronikowskij
Ogólnorosyjski Ośrodek Wystawowy , znany również jako WDNCh .
Metro, zwłaszcza wszystkie jego stacje znajdujące się na linii Kolcewoj, będące same w sobie wyjątkowo interesującą atrakcją turystyczną

Pozostałe informacje o Moskwie

Moskwa a piłka nożna

Obecnie w Moskwie działają takie kluby piłkarskie jak: CSKA Moskwa, Dynamo Moskwa, FK Moskwa, Lokomotiw Moskwa, Spartak Moskwa, Torpedo Moskwa. Na Łużnikach jest pałac sportu, w którym rozgrywano m.in. Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie figurowym 2005 oraz Letnie Igrzyska Olimpijskie w roku 1980.

Komunikacja w Moskwie

Moskwa jest bezdyskusyjnie największym węzłem transportowym Federacji Rosyjskiej. Ma 11 linii kolejowych, 3 duże porty rzeczne na rzece Moskwie, 13 autostrad, 4 lotniska i doskonale rozwiniętą komunikację miejską (system metra zapoczątkowany w 1935 roku (170 stacji), sieć tramwajów elektrycznych i trolejbusów).W Moskwie zarejestrowanych jest również ok. 2,5 miliona samochodów.

Lotniska w Moskwie

Moskwa obecnie dysponuje 5 lotniskami:
Międzynarodowy Port Lotniczy Szeriemietowo,
Międzynarodowy Port Lotniczy Domodiedowo,
Międzynarodowy Port Lotniczy Wnukowo,
Lotnisko Bykowo,
Lotnisko Ostafiewo.

Trzy pierwsze z nich (Szeremietiewo, Domodiedowo, Wnukowo) wchodzą w skład tzw. Moskiewskiego Węzła Lotniczego, a ostatnie (Bykowo) obsługuje przede wszystkim loty wojskowe i rządowe.

Dworce kolejowe w Moskwie

Moskwa jest specyficznym komunikacyjnie miastem. Nie ma w niej "dworca centralnego" (lub tzw. Stacji Moskwa Centralna), na którym zatrzymują się wszystkie pociągi. Jest natomiast 9 innych dworców kolejowych, z których odjeżdżają pociągi w odpowiednich kierunkach. Najważniejsze z nich to:
Dworzec Białoruski , z którego odjeżdżają pociągi jadące na Białoruś, do Polski, Niemiec, itp.
Dworzec Kijowski (, z którego można dojechać pociągiem na na Ukrainę, do Rumunii, Bułgarii, Jugosławii, itp.
Dworzec Ryski , skąd jeżdżą pociągi do Rygi, republik nadbałtyckich oraz do Finlandii,
Dworzec Leningradski z którego odjeżdżają pociągi jadące m.in. do Sankt-Petersburga.